คุณควรเริ่มเลี้ยงตัวเองตั้งแต่อายุเท่าไหร่?

การนําเสนอ

การเปลี่ยนจากพีเร่ไปเป็นอาหารแข็งเป็นขั้นตอนสําคัญในการเติบโตของเด็ก และการให้อาหารตัวเองมีบทบาทสําคัญในการดําเนินการในกระบวนการนี้ มันเป็นเวลาที่เด็กเริ่มทดลองกับเนื้อเยื่อใหม่ รสชาติ และการกินเอง แต่เมื่อพูดถึงการให้อาหารตัวเอง มันมีประโยชน์ต่อเด็กจริงๆหรือ

เงินทุนสําหรับเด็กที่เลี้ยงตัวเอง

การกินอาหารตัวเองมันมากกว่าการกิน มันเป็นทักษะ 3 มิติที่มีค่า ที่ทําความงดงาม

การกินอิสระ: ช่วยให้ทารกใช้สิทธิในการควบคุมการกินอาหาร โดยสร้างความรู้สึกอิสระและความมั่นใจในตัวเอง

สนับสนุนการพัฒนาทักษะทางเดิน: การหยิบอาหารด้วยมือและนํามันไปยังปาก (แทนที่จะให้อาหารกับช้อน) ส่งเสริมการพัฒนาทักษะทางเดินดี, การประสานมือและตา และความแข็งแรงในการจับที่จําเป็นในการเขียน, การวาดภาพ เป็นต้น

การเข้าใจสาเหตุและผล: เมื่อทารกจับอาหาร พวกเขาเรียนรู้ว่าพวกเขาจําเป็นต้องกระทําเพื่อผล

ทัศนคติการกินที่สุขภาพดี: เมื่อเด็กเรียนรู้การกินตัวเอง เด็กสามารถเรียนรู้การควบคุมส่วนและอาหารที่พวกเขาต้องการกิน ซึ่งอาจช่วยพวกเขาในการเลือกอาหารที่ดีในชีวิตหลัง

ระยะการพัฒนาที่เลี้ยงตัวเอง

การทําความสามารถในการเลี้ยงตัวเองในระยะ

เริ่มต้นครับเมื่อลูกคุณสามารถนั่งขึ้นและกลืนอาหารแข็งได้อย่างอิสระ ลองพิจารณาให้ลูกกินอาหารด้วยตัวเองบ้าง

ระยะระหว่าง: ความสามารถในการใช้ของทารกเพิ่มขึ้น สามารถเห็นได้จากวิธีการที่พวกเขาใช้เครื่องใช้และกินเนื้อเยื่อและอาหารที่แตกต่างกัน

ระยะที่ก้าวหน้า: ทักษะการเลี้ยงตัวเองที่ก้าวหน้ากว่ามักจะพัฒนาขึ้นในช่วงที่หลัง เมื่อเด็กโตขึ้นและโตขึ้น เช่นสามารถรับประทานอาหารให้ตัวเอง

ความสามารถทางการขับเคลื่อนและวิธีการที่การกินเองช่วย

การกินอาหารด้วยตนเองเป็นหน้าที่ที่สร้างความสามารถทางการขับเคลื่อน

การประสานมือและตา: เหมาะสมสําหรับตอนทารกเข้าสู่ช่วงการจับและกิน ซึ่งแน่นอนว่าจะเหนือกว่ากิจกรรมสําคัญอื่นๆ

ความแข็งแรงและความเก่งในการจับ: การจับเครื่องใช้และอาหารต้องมีความแข็งแรงในการจับ และช่วยให้มือเก่งมากขึ้น

ทักษะการขับเคลื่อนทางปาก: เป็นสิ่งสําคัญสําหรับเด็กที่จะพัฒนาทักษะการขับเคลื่อนทางปากของพวกเขา ผ่านการกัดและกัดอาหาร

ความสําคัญของการกินอาหารตัวเองในการพัฒนาสติ

การพัฒนาทางการคิด: การกินตัวเองมีบทบาทสําคัญในการพัฒนาทางการคิด

การแก้ปัญหา: พวกเขาต้องหาวิธีการที่จะเอาอาหารไปใส่ปาก

การกินอาหารด้วยตัวเอง ในกรณีนี้ อาจช่วยให้ลูกของคุณเรียนรู้เกี่ยวกับความสัมพันธ์ทางพื้นที่

ความจําและการคาดหวัง: เมื่อทารกจําได้ว่าอาหารเป็นอะไรในช่วงเวลาอาหาร เขาจะคอยดูสิ่งที่เกิดขึ้นต่อไป ซึ่งช่วยพัฒนาทักษะความจําของเขา

ความท้าทายที่อาจเกิดขึ้นในการเลี้ยงตัวเอง

ขณะที่การเลี้ยงตัวเองเป็นสิ่งที่ดี มันมีปัญหาบางอย่าง

ความสับสน: การเลี้ยงตัวเองจะไม่เป็นกระบวนการที่เรียบร้อย ดังนั้นจงเตรียมตัวจัดการกับความสับสน และมีนิสัยทําความสะอาดที่ตั้ง

เริ่มต้นช้า: ทารกในตอนแรกอาจกินช้า ๆ ซึ่งทําให้ทารกและผู้ดูแลรู้สึกผิดหวัง

แต่ก็ต้องมีเงื่อนไขเกี่ยวกับเด็ก แต่มันอาจเป็นเรื่องกังวลสําหรับพ่อแม่ เพราะพวกเขาถูกปลูกโดยส่วนหนึ่ง โดยหลักแล้วพวกเขาพึ่งพึ่งพาการกินอาหาร

คําแนะนําให้ลูกเลี้ยงตัวเอง ((ทางของหมาป่าประสบความสําเร็จ)

การดําเนินการที่ประสบความสําเร็จในการเลี้ยงตัวเองของเด็กเล็กด้วยกลยุทธ์ความสําเร็จในช่วงอาหาร

ผสมผสานกัน: อาหารที่แตกต่างกัน ให้อาหารและเนื้อเยื่อที่แตกต่างกัน เพื่อให้เด็กสนใจและยังให้พวกเขาได้รับอาหารที่สมดุล

ธรรมดาและคงที่: สร้างธรรมดาในสภาพแวดล้อมเวลาอาหาร ซึ่งเป็นสัญญาณให้ลูกว่าพวกเขาควรให้ความสนใจเมื่อถึงเวลากิน

ความอดทนและการสนับสนุน: ทารกต้องถูกสนับสนุนให้กินเองอย่างอ่อนโยน โดยไม่ต้องกดดันหรือบังคับ

การทําตัวอย่างพฤติกรรม: แสดงให้เด็กเห็นว่า คุณต้องการให้พวกเขากินอย่างไร- ไม่

ทําไมการดูแลจึงสําคัญ ในขณะที่กําลังเลี้ยงตัวเอง

การให้อาหารด้วยตนเองถูกควบคุม เพื่อให้มีความปลอดภัย

ภัยหงุดหงิด ติดตามภัยหงุดหงิด และมีเครื่องช่วยเหลือครั้งแรกให้พร้อม

การให้อาหาร: การให้ความสนใจขนาดส่วนและอาหารที่หลากหลาย ช่วยให้แน่ใจว่าทารกได้รับสารอาหารที่ต้องการสําหรับร่างกายที่กําลังพัฒนา

ช่วยโดยไม่ทําอะไร: ช่วยเด็กที่กําลังเรียนรู้ที่จะเลี้ยงตัวเอง แต่ต่อต้านความอยากทํามันแทนพวกเขา

สรุป

การเลี้ยงตัวเองเป็นสิ่งที่ดีสําหรับทารก ส่งเสริมทักษะการพัฒนาที่หลากหลาย และวางพื้นฐานให้กับความสัมพันธ์ที่ดีกับอาหารเมื่อพวกเขาโตขึ้น